લગ્નનાં બે-ચાર વર્ષ પછી...

લગ્નનાં બે-ચાર વર્ષ પછી મળી ગયા એમજ સહજ,
મુલાકાત પછી ફરી મુલાકાત થઈ અને,
ફરી સબંધ થયા નીકટ,
તે કહ્યું "આવ ને ઘરે બધા ને મળાય"
તારા કહે..વર્ષો,બહું વર્ષો પછી હું
આવી તારા ઘરે,
મોટું ને કંઈક આલીશાન બનાવેલું તે ઘર,
પણ મારી નજર શોધી રહી'તી પેલું જુનું ઘર,
જયાં છુપ્પીથી મળી મળી ને કર્યો હતો આપણે પ્રેમ,
ક્યાંય તુ વિસરી ગયો એ આપણો પ્રેમ...
"તમે તો લગ્નમાં આવ્યાં જ નહોતા"
કહીને પત્નીએ તારી બતાવ્યો આલ્બમ,
ખુલ્લી આંખે પણ બંધ નજરે હું..
જોઈ ગઈ તારા લગ્નનો આલ્બમ,
"આવ તને ચલ ઘર બતાવું"
કહીને તું બતાવા લાગ્યો તમારું ઘર,
ટ્રોફીઓની કતાર અને વિ.આઈ.પી સાથેના ફોટા,
હાસ્યથી ભરપૂર ને ખુશખુશાલ તમારા ફોટા,
ઘણી જુની યાદો તારી દિવાલ પર ટિંગાતી હતી,
જેમા મારી હયાતી દૂર દૂર ક્યાંય ન જણાતી હતી,
"આ છે અમારો ડ્રોઈંગરૂમ ને બહાર છે ગાર્ડન"
એવા કઈંક વાક્યો મારા કાને તું નાખતો..
"આ અહીં હિંચકો છે"
અમે બધા અહીં રોજ રાતે બેસીએ છિએ..
"ચાલ ઉપર છે અમારો બેડ રૂમ"
તને હું બતાવું..
વર્ષો પહેલા પણ હું આવી હતી તારા બેડ રૂમમાં..
ચારે બાજું પ્રેમી પંખીડા જેવા પત્નિ સાથે તારા ફોટા,
લગ્નમાં મણેલા ખુશીની પળનાં ફોટા,
બધું જોઈ હું શૂન્ય મનશ્ક બેઠી ડાઈનીંગ ટેબલ પર,
"જમો તો ખરા તમે કંઈજ લેતા નથી"
જમવાના આગ્રહ વચ્ચે લાગણીઓ મારી..
ગળાઈ રહી હતી,
આવજો કરવા આવ્યો તું ને પુછી બેઠો મને..
"કેમ તે કંઈ લિધું નહીં..
કેવું લાગે મારી પત્નિને.."
ભારે હાસ્યથી મેં નજર ચુકાવી પણ..
મનમાં બોલી જવાયું મારે..
"તું તો બધે વહેંચાઈ ગયો છે..
હવે મારે અહીં શું લેવાનું???"