ખુદને રાખું છું...

ખરી પડેલા પાનની પીળાશમાં હું ખુદને રાખું છું
ને કોમળ ઉગતાં ફૂલની મહેંકમાં પણ ખુદને રાખું છું

વ્યોમમાં ધુમરાતાં આ વાદળમાં હું ખુદને રાખું છું
ને વહેલી સવારે પથરાતી ઝાકળમાંય ખુદને રાખું છું

આંધી સાથે ઉઠતા પવનમાં હું ખુદને રાખું છું
ને બરફની જેમ થીજેલા પાણીમાં પણ ખુદને રાખું છું

ગઝલ ભરેલી દુનીયામાં મૌન હું ખુદને રાખું છુ
જામેલી મહેફીલના રણકારમાંય ખુદને રાખું છુ

આશાઓ ભલે મરે પણ ઈચ્છાઓમાં ખુદને રાખું છું
જીવન ઉડી જાય ભલે ઢાંકીને કફનમાં ખુદને રાખું છુ

રીસાયેલી છે કલમ છતા લખાઇ જાય છે,
રડતા અંતરે પણ શબ્દો રચાઇ જાય છે..

અમારી હથેળી ઓ તો જન્મ થી જ ખાલી છે,
છતા હસ્તરેખાઓ જોઇ આશાઓ ઉભરાઇ જાય છે..

લાગણી ઓ છે એમની નિર્જીવ પથ્થર જેવી,
પણ મારી વેદનાઓ ત્યાં જઇને જ કોતરાઇ જાય છે..

લખતા ખુટી જાય અગર શાહી ક્યારેક તો,
ખૂન પણ આલેખાવા તૈયાર થઇ જાય છે..

વહેતી કરવા બેઠા છીએ આજે ખુશીઓ ની સરીતા,
પણ કોણ જાણે કેમ દર્દ ભરેલી કવિતા રચાઇ જાય છે.

હા.. હા.. હા..

જ્યારથી ઊડતી જોઈ છે તારી ચોટલી,
મને ભાવતા નથી શાક રોટલી,

તારા હાથ પગ છે કેવા પાતળા,
જાણે તેલ વગરનાં કોરાં ઢોકળા,

તું આંખમાં આંજે આંજણ,
જાણે ચુલા પર બળેલુ આંધણ,

તારાં નાકનું ટેરવું એવું,
જાણે શીંગોડાના ફોતરાં જેવું,

તુ પહેરીને ચાલે જ્યારે સાડી,
લાગે જાણે પંચર પડેલી ગાડી,

તને જોઈને તો એક જ વિચાર જાગે,
ભાગો.. બિલ્લી જોઈ જેમ ઉંદર ભાગે.
હા.. હા.. હા..

મોહન

તારી સાથ સાથ રહેવું છે મોહન,
મારે હરદમ સાથ રહેવું છે મોહન,

તું જો બને બંસરી,સાત સૂર હું બની જાઉ,
હોઠોં પર સાથે નાચીશું મોહન,
મારે હરદમ સાથ રહેવું છે મોહન,

તું જો બને મુકુટ,મોરપિંછ હું બની જાઉ,
મસ્તક પર સજીશું મોહન,
મારે હરદમ સાથ રહેવું છે મોહન,

તું જો બને પુષ્પ, સુતર હું બની જાઉ,
હ્રદય પાસે મળીશું મોહન,
મારે હરદમ સાથ રહેવું છે મોહન,

તું જો બને ચંદન,કેસર જળ હું બની જાઉ,
લલાટ પર લીપાઇશું મોહન,
મારે હરદમ સાથ રહેવું છે મોહન,

તું જો બને નટખટ કાનજી,રાધા હું બની જાઉ,
રાસની રમજટ જમાવશું મોહન,
મારે હરદમ સાથ રહેવું છે મોહન,

તું જો બને જ્ઞાન, ભાવાર્થ હું બની જાઉં,
ગીતામાં લખાઇશું મોહન,
મારે હરદમ સાથ રહેવુ છે મોહન,

તું જો બને શબ્દો,રાગ હું બની જાઉ,
કિર્તન માં ગવાઇશું મોહન,
મારે હરદમ સાથ રહેવુ છે મોહન.

સાંભળ સખી..

બાંકડો બોલાવે પેલો..
સાંભળ સખી બાંકડો બોલાવે પેલો,

સાંજ પડે ને ભાગી ને પંહોચતા..
મમ્મીની ના સાંભળતા ના પપ્પાને ગણકારતા,

દોરડા કુદતા કેવા ને લંગડી મજાની રમતા..
આંધળી ખિસકોલી,થપ્પા અને દોડપકડ ના દાવ,

પડતા આખડતા અને ઘુંટણીયા છોલાતા..
અંચાઇઓ ની તકરાર ના કેવા ચલાવતા ઝગડા,

દોડી દોડી ને જ્યારે લાગતો થાક..
જઇને તરત પેલા બાંકડે પટકાતા,

ભીચડમ ભીચડમ માંય જોડે જ બેસતા..
ને બીજા ને ધમકાવી આઘા ભગાવતા,

હાલ ને અલી આજેય જઇએ બેસવા પેલા બાંકડે..
વાતો કરવા,મસ્તી કરવા ને દોસ્તી પાક્કી કરવા,

આપણે તો ઉછરી ને હાલતા થયા..
પણ પેલો બાંકડો ત્યાં થી દેછે સાદ..

જો સાંભળ સખી..બાંકડો બોલાવે પેલો ..
જો બાંકડો બોલાવે પેલો.

મિત્રતા

અમે જોઇએ જો અમથુ..તમે સ્મીત આપી દેજો,
મારે માંડવુ હોય જો એક ડગલુ..તમે સંગાથ આપી દેજો,

અમે બનીએ જો માછલી તમે ખોબો પાણી આપી દેજો,
સાથ તમારો બસ છે મને ક્યારેક માંગુ તો સહારો આપી દેજો,

માંગુ છુ કેવા અધિકાર હું ખબર નથી કેમ,
માંગવાની જરુર ના રહે હવે એટલી મિત્રતા આપી દેજો.