માટીની સુગંધ તો દૂરની વાત,
ફૂલો પણ મળે હવે અત્તર સ્વરુપે છે,
ધગધગી ઉઠ્યો હતો જે લાવાની જેમ,
આજે એ ઠરેલા પથ્થર સ્વરુપે છે,
નથી કહેવાયું મારાથી હજી સુધી શ્રેષ્ઠ,
કેમ કે અંહી બધુંજ અક્ષર સ્વરુપે છે,
સ્વર્ગ અને નરકની માન્યતા છે એટલી,
... કે દિવ્યતા સહુને મન તિર્થકર સ્વરુપે છે.
Monday, April 16, 2012
*****
Posted by હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, at 3:48 PM 4 comments
કેટલાક શેર
***ઉદાસી તારા ચહેરાની કોઇ જોઈ ના શકે ભલે,
ગમગીની તારા શબ્દોની હું વાંચી લઉ છું ખરી.
***આંખ મીંચુ તો બધાજ પ્રસંગો દેખાઈ જાય છે..
જીવનના,
અરીસા સામે તો હું અમથી જ ઊભી રહું છુ.
***ભૂતકાળમાં ખોવાઈ જઉ તો ક્યાં એ નથી મળતા,
તકલીફ નો વર્તમાનમાં આવ્યા પછી જ થાય છે.
Posted by હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, at 3:45 PM 3 comments
ગરમાળો બનવાની આશ છે.
એકવાર બસ મને..
ગરમાળો બનવાની આશ છે,
ભર ઊનાળે બળી બળીને..
ખિલી ઊઠવાની આશ છે,
વસંતના નામની પીળી પીળી..
ઓઢણી ઓઢવાની આશ છે,
આકાશની ઉષ્ણ નજર સામે જ..
નખશીખ સજવાની આશ છે,
પીળા પીળા શ્વાસ ભરી ને..
પીળા સ્વપ્ન જોવાની આશ છે,
ખરી ખરીને ધરતીની આંખોએ..
પીળુ આંજળ કરવાની આશ છે,
કહીદો પેલા પીળા સૂરજને કે..
એના રંગે મને તરબોળ થવાની આશ છે,
એકવાર બસ મને..
ગરમાળો બનવાની આશ છે.
Posted by હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, at 2:49 PM 3 comments