જરુરી નથી કે આંસુ બધા વહેલા જ હોય,
એમની જેમ ક્યાંક હ્રદયમાં વસેલા પણ હોય,
એક ખૂણે હૃદયનાં તાપમાન હોય છે એટલું નીચું,
ત્યાં ગયા હોય તો બરફની જેમ થિજેલા પણ હોય,
ને બિજે ખૂણે હૃદયનાં તાપમાન હોય છે એટલું ઊચું,
જો ત્યાં ગયા હોય તો લાવાની જેમ ઉકળેલા પણ હોય,
પણ હૃદય આપ્યું જ છે ક્યાં બહારની બાજુ,
કે એમણે આવા કોઈ હાલ જોયેલા પણ હોય.
Wednesday, April 23, 2008
જરુરી નથી
Posted by હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, at 8:12 AM 7 comments
Wednesday, April 16, 2008
કોઈ મારા માંથી જાણે...
કોઈ મારા માંથી જાણે અશ્કની જેમ વહી ગયું,
એમનું તો કંઈ નહીં પણ સ્વપ્ન મારું રુંધઈ ગયું,
શ્વાસની સરગમ પર જાણે પાંજરું બંધાઈ ગયું,
રક્ત પણ વહેવું મૂકી ને કાળજે ગંઠઈ ગયું,
સમયના સળિયાની પાછળ જીવન એવું પૂરાઈ ગયું,
કોઈ બન્યું હતું ક્યારેક અશ્ક એ યાદ પણ ના રહ્યું,
હોય છે સંજોગનો ખેલ આખરે સમજાઈ ગયું,
કોઈ મારા માંથી જાણે અશ્કની જેમ વહી ગયું.
Posted by હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, at 6:53 PM 4 comments
Subscribe to:
Posts (Atom)