Thursday, October 18, 2007

મુક્તક (ભાગ-૧)

**થડ રહ્યું છે હજીયે લીલું ભલે ડાળા એમાં ફુટ્યા નહિ,
હાથ ત્યારે જ છુટી ગયા’તા ભલે સાથ એમ છુટ્યા નહિ,
રહેવાશ તો હજી છે જ તારો ભલે હોય સ્વપ્ન સ્મરણ માં,
દૂર ના નિભાવીશ સગપણ ભલે સબંધના નામ તે ઘુંટ્યા નહિ.


**તારી યાદ સાથે મારા આંસુઓ ને એવી તો ઓળખાણ છે,
બન્નેવ પડશે એક-મેક ના પ્રેમમાં મને તો એવા એધાણ છે,
યાદ પૂછે છે આંસુ ને "મારા આવા પર તું શાને સરી પડે?"
આંસુ કે છે "રાહ કેટલી જોવાય છે તારી" એનું આ પ્રમાણ છે.


**ના જરાય કોરી ના લાગી મને તો વસંત,
ફુલડા ખીલ્યા ને ભંવરા ગુંજાવી ગઈ વસંત,
પાથરેલી તારી પાનખર મહેકાવી ગઈ વસંત,
ડાળીઓની સાથે પંક્તિઓ પણ સજાવી ગઈ વસંત.

5 comments:

Anonymous said...

ખૂબ સરસ..

Unknown said...

vahhhhh digs... very very nice yar... khubbb j saras che... kadach mara j ane mara jeva ketlay haiyyaa ni vat tame kari che..!! welldone..

Ketan Shah said...

Haath Chooten Bhi Tho Rishthe Nahin Choda Karthe
Waqt Ki Shaak Se Lamhein Nahin Toda Karthe

ખૂબ સરસ..

કેતન શાહ

Anonymous said...

saras lakho chho
Lakhataa rahejo
Vijay Shah

Unknown said...

વસંત આવીને ગુંજારવ કરી ગઈ