**થડ રહ્યું છે હજીયે લીલું ભલે ડાળા એમાં ફુટ્યા નહિ,
હાથ ત્યારે જ છુટી ગયા’તા ભલે સાથ એમ છુટ્યા નહિ,
રહેવાશ તો હજી છે જ તારો ભલે હોય સ્વપ્ન સ્મરણ માં,
દૂર ના નિભાવીશ સગપણ ભલે સબંધના નામ તે ઘુંટ્યા નહિ.
**તારી યાદ સાથે મારા આંસુઓ ને એવી તો ઓળખાણ છે,
બન્નેવ પડશે એક-મેક ના પ્રેમમાં મને તો એવા એધાણ છે,
યાદ પૂછે છે આંસુ ને "મારા આવા પર તું શાને સરી પડે?"
આંસુ કે છે "રાહ કેટલી જોવાય છે તારી" એનું આ પ્રમાણ છે.
**ના જરાય કોરી ના લાગી મને તો વસંત,
ફુલડા ખીલ્યા ને ભંવરા ગુંજાવી ગઈ વસંત,
પાથરેલી તારી પાનખર મહેકાવી ગઈ વસંત,
ડાળીઓની સાથે પંક્તિઓ પણ સજાવી ગઈ વસંત.
Thursday, October 18, 2007
મુક્તક (ભાગ-૧)
Posted by હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, at 3:35 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
ખૂબ સરસ..
vahhhhh digs... very very nice yar... khubbb j saras che... kadach mara j ane mara jeva ketlay haiyyaa ni vat tame kari che..!! welldone..
Haath Chooten Bhi Tho Rishthe Nahin Choda Karthe
Waqt Ki Shaak Se Lamhein Nahin Toda Karthe
ખૂબ સરસ..
કેતન શાહ
saras lakho chho
Lakhataa rahejo
Vijay Shah
વસંત આવીને ગુંજારવ કરી ગઈ
Post a Comment