"આભાષ"

નજરો સામે ખુલ્લુ આકાશ છે,
ને મન માં શુન્યાવકાશ છે,

કોઇયે ના સાંભળે સાદ મારો,
એટલે દૂર મારો રહેવાસ છે,

ફરી જાય છે મારી મંજીલ પણ મળ્યા પછી,
હવે રસ્તા નેય મારા માટે ક્યાં નવરાશ છે,

તાળા મારે છે હવે તો દિલબર પણ હ્રદય પર,
જુઓ તિજોરીઓ માં રાખે એમના શ્વાસ છે,

દેખાય છે અંહી મારો હસતો ચહેરો હંમેશા,
અફસોસ એ તમને થતો એક આભાષ છે