પ્રેમ્-તત્પરતા..

જરૂર લઈ જઈશ હું એક ટુકડો , કે આ આકાશ ભલે હોય તારુ..
બહુ થયો મને એક ટુકડો તારો , જેને હું હ્ક્ક થી આપણો કરી શકીશ..

પુષ્પો જ્યાં ખીલ્યા છે એ જોયુ મેં , કે એ ઉપવન ભલે હોય તારુ..
બનીને એની મહેક કાયમ , એનથી તારા હું શ્વાસ ભરી શકીશ..

આંખો મા છલકાવે ભલે ને તુ દરીયો , કે એનુ પાણી ભલે હોય તારુ..
બની ને શંખ-છીપ રહિશ એમા , મોતીઓ ની તને હું સોગાદ ધરી શકીશ..

દુનીયા એ બનાવ્યા કેટલાયે રણ , કે એ બધે જ નામ ભલે હોય તારુ..
મૃગજળ બની ને હું ય તપીશ સાથે , ભર તડકે ત્યાં હું ભીનાશ ભરી શકીશ..

પવન ની હરેક લહેરકી પર લખાય છે જે , એ નામ ભલે હોય તારુ..
હથેળી પર તારી લખી જોજે ક્યારેક નામ મારુ , તો હું ખુદ ને તારો અર્થાત્ બનાવી શકીશ..