ક્યારેક... મે તારી સાથે એક ઢળતી સાંજ જોઇ હતી,
ત્યારે તે મને તારા અતીત ની કહાની કહી હતી,
ક્યારેક્..મેં તારી સાથે તારલાઓની જગમગાટ જોઇ હતી,
ત્યારે તે મને તારુ જીવન ઉજાળતી ચાંદની કહી હતી,
ક્યારેક...મેં તારી સામે નજરોથી લાગણીઓ ધરી હતી,
ત્યારે તે મને હમ્મેશ માટે પોતાની ગણી હતી,
ક્યારેક...મેં તારી જુદાઈના વિરહની વેદના સહિ હતી,
ત્યારે તે મને યાદગાર મિલનની ભેટ ધરી હતી,
ક્યારેક..મેં તારી હથેળીઓ માં મારી જીંદગી સોંપી હતી,
ત્યારે તે સદાયે સાથ રહેવાની કસમો આપી હતી,
આ... "ક્યારેક.." ના સબંધોની ફિકર ના રહી તને,
ત્યારે જ તો તે મજબૂરી ની સરહદ રચી હતી,
આજેય મે "----" સાથે એક ઢળતી સાંજ જોઇ હતી,
ત્યારે મેં એને મારી અતીતની કહાની કહી હતી.
Tuesday, June 5, 2007
અતીત ની કહાની..
Posted by હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, at 4:07 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment