બનાવા ચાહી મેં પ્રસ્તાવના એ બોધમાંય રહી નહીં,
મૌન એટલું રહી કે બે-ચાર સંવાદમાંય રહી નહીં.
હતી જુવાનીનું પ્રથમ આકર્ષણ એ,
પછી વિરહમાં નહીં ને યાદોમાંય રહી નહીં.
ચાહ્યું તો હતું કે સથવાર બને એ,
પછી સંગાથમાં નહીં ને ઠોકરમાંય રહી નહીં.
ઉતાવળે એવી ગઈ જરા ખ્યાલમાંય રહી નહીં,
મળી આજે વૃધ્ધાલયમાં તો ઓળખમાંય રહી નહીં.
Monday, December 10, 2007
વૃધ્ધાલય
Posted by હું.. દિગીશા શેઠ પારેખ, at 11:57 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
aaaahaahhaaaaaa..... shu vat chhe.... hahaaa...tari n mari vaat kari chhe k..!!! lol... kya vrudhdhalay ma pahochi jay chhe....chal...pachhi gher aavi ja...
હતી જુવાનીનું પ્રથમ આકર્ષણ એ,
પછી વિરહમાં નહીં ને યાદોમાંય રહી નહીં.
વાહહહ ખુબ સ્પર્શી જાય તેવુ લખો છો
Post a Comment